سما

سما

چشم از آسمان بر نمیدارم، چیزی در زمین چشمم را نگرفت
سما

سما

چشم از آسمان بر نمیدارم، چیزی در زمین چشمم را نگرفت

لیلی / مجنون



تو شروع شادی و لحظه پایان غمی

نیمه گمشده من، نه زیادی، نه کمی
تو نگاهت به تموم آرزوهام میرسم
یه فرشته از بهشتی
که تو سرنوشتمی

تو فقط لیلی باش، دل مجنون با من
گذر از این هفت خوان
سخت و آسون با من
لحظه های شادی، همه شون مال تو
غم اگه پیدا شد، تو نترس، اون با من



این شعر را امروز صب اتفاقی خوندم و به دلم نشست. لیلی بودن همون جهاد زیبای زن در سنگر خونه اس؛که اگه به خوبی انجام شه آرامش خانواده را تضمین میکنه...  نباید کار آسونی باشه اما قطعا جواب میده... همممم لیلی بودن... خیلی چیزها را شامل میشه. ناز و دوس داشتنی وآرام بودن. رام و مطیع بودن در عین باوقار و محترم بودن . آراسته و دلفریب بودن در حالی که حیا فراموش نشه. همراه بودن و شیدا بودن. همه اینا علاوه بر  اراستن خونه و هزار تا نکته ظریف خونه داری میتونه ارامش و عشقی  به مجنون بده که از هفت خوان های زندگی گذر کنه.


پ. ن : یادم باشه  تعز من تشاء و تذل من تشاء


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد